Walvissen en 'witte' haaien, of is dat volgens de VN ook discriminatie?!

Walvissen en 'witte' haaien, of is dat volgens de VN ook discriminatie?!

Hoi allemaal,

Vandaag (27 oktober) even een heerlijke rustdag aan het zwembad van onze camping. We verblijven momenteel middenin Etosha, het grootste wildlife park van Namibië. We gaan vanavond laat pas op night gamedrive dus nu eindelijk weer eens tijd om een stukje te schrijven. Wanneer dit online kan is nog maar de vraag, want tot nu toe is internet erg schaars hier. Heeeeeeerlijk rustgevend haha!

Vrijdag 4 oktober zijn we vanuit Mossel Bay vertrokken naar Hermanus, dé walvissen hoofdstad van Afrika. Vooral voor Ivan een van de hoogtepunten van de reis door Zuid Afrika, want Hermanus is ook de voorstad van Gansbaai en das juist weer de witte haaien hoofdstad van Afrika. 

Na een relaxte bustocht van een paar uur kwamen we aan in Botriver, vervolgens werden we hier opgehaald door iemand van het hostel voor een ritje van 30 minuten naar Hermanus Backpackers in het centrum van Hermanus. Erg leuke plek en het drukste hostel waar we tot nu toe zijn geweest. Onze kamer was ook prima alleen in de badkamer was geen douche, maar enkel een oud vies bad.

Zaterdag zijn we wat rond gaan lopen in Hermanus en ja hoor, al lopend langs de zee zien we binnen een paar minuten de eerste walvissen omhoog komen. Blijft een geweldig gezicht! Het is nu de periode waarin vooral moeders met kleintjes in de baai verblijven, wachtend totdat de jonkies groot en sterk genoeg zijn om de reis naar open zee te maken. 
Op zoek naar een leuk plekje om te lunchen kwamen we ineens de 'Belgian Wafflehouse tegen'. Tja het blijven toch je roots dus 1 + 1 = 2 dachten we en hop meteen naar binnen voor een lekker hapje van 'thuis'. De zaak werd ook echt gerund door een Vlaamse vrouw en we hebben er allebei een heerlijke verse wafel met banaan en slagroom gegeten. Amai da was zalig he haha!
's Avonds zijn we naar een van de drukkere tenten van Hermanus gegaan om daar de rugbywedstrijd Zuid-Afrika vs Nieuw Zeeland te kijken. Rugby is de populairste sport van het land en beide landen zijn elkaars eeuwige rivalen om de nummer 1 positie van de wereld. Een echte kraker dus en ondanks dat we nog steeds de spelregels niet echt snappen ( kan iemand ons misschien uitleggen waar een 'scrum' goed voor is?!), juichen we vrolijk mee met de rest van de kroeg als Zuid-Afrika heeft gescoord. Helaas blijkt Nieuw Zeeland de betere van de twee dus een gezellige afterparty zit er niet in...

De volgende dag moest Ivan om half 6 's ochtends klaar staan om te gaan kooiduiken in Gansbaai, een heel klein vissersdorpje een half uur hier vandaan.
Nathasja kon nog even heerlijk blijven liggen en later die ochtend zou ze gaan winkelen in Hermanus. We hadden niet veel kleding meegenomen van thuis dus het werd wel tijd om er eens een t-shirtje ofzo bij te kopen. Kleding is hier op zich niet duur, maar als backpacker wil je altijd voor een dubbeltje op de voorste rij zitten hè.
Daarom is de Pep, de Zeeman van Zuid-Afrika, een van onze favoriete winkels geworden. We gaan alleen voor dingen onder de 5 euro en dus nog geen 20 euro lichter hebben we beiden een compleet nieuwe outfit inclusief sokken en ondergoed!
Ja en dan Gansbaai, de plek waar Ivan al jaren van droomt en tot nu toe alleen kende van de filmpjes op Youtube en de programma's op National Geographic.
Alles heet hier "shark", oftewel White Shark cafe, Shark supermarket, Great White hotel en ga zo maar door dus het kan geen groot vraagteken zijn waarvoor je hier als toerist komt!
Na een ontbijtje met korte briefing van de dag gingen we aan boord. Vanwege het slechte weer en de vele wind van de dagen ervoor waarschuwde de kapitein van het bootje al dat het zicht onderwater wel eens tegen zou kunnen vallen.
Na een boottochtje van 25 minuten waarbij de helft van de mensen aan boord traditiegetrouw overboord hingen om hun ontbijt eruit te gooien, kwamen we aan bij Dyer Island, de plek waar de Great White Vaak zit. Na een half uur 'chummen', oftewel vaten vol tonijningewanden in zee gooien (waardoor de al misselijke mensen aan boord nog witter wegtrokken) kwamen de eerste haaien. Hop meteen de kooi in en inderdaad het zicht was waardeloos, nivo'tje Oostvoornsemeer met maximaal een meter zicht dus de haai had eigenlijk zo'n beetje in de kooi moeten komen voordat je 'em kon zien...
Dan dus maar vanaf de boot kijken en gelukkig vanaf die plek wel een stuk of 6 haaien gezien waarvan de grootste rond de 4 meter was. Erg jammer dat je deze niet onder water kon meemaken, maar ja goeie reden om ooit nog eens terug te komen hier haha.

De dag erna zijn we naar een township geweest vlakbij Hermanus. We werden bij het hostel opgehaald door een oude mank lopende man, Willy genaamd. Aangezien wij vandaag de enigen waren die een bezoek brachten aan de township mochten we zelf aangeven waar we heen wilden gaan. Nathas wilde heel erg graag bij kleuterscholen kijken om te zien hoe de kinderen het daar hebben dus samen met Willy zijn we eerst in Hermanus de 5 Rand winkel, een soort van Eurowinkel, wezen leegkopen. Schoolspullen, maar ook speelgoed, voetballen en uiteraard de altijd populaire bellenblazen mochten ook niet ontbreken. Bepakt en bezakt met 4 grote tassen kado's leken we net een soort Sinterklaas en blanke piet, hopelijk mag dat dan wel van dat rare mens van de VN!
We zijn bij 3 schooltjes langsgeweest en wat je daar aantreft is schokkend; Meestal zo'n 30 kinderen in een vieze donkere ruimte van 4 bij 4 zonder enig meubilair of speelgoed. De kinderen zitten maar wat op de grond en het enige wat ze leren is liedjes zingen. Met volle borst werd daarom in elke schooltje waar we kwamen meteen een liedje ingezet, verstaan konden we het niet, maar het was wel ontroerend om te zien. Daarna duiken de meeste kinderen allemaal bovenop je. Iedereen wil met je kroelen en uiteraard met een grote glimlach poseren voor een foto om daarna zichzelf terug te kunnen zien op het kleine schermpje van de camera. De spullen die we gekocht hebben laten we achter bij de mensen die de schooltjes runnen. Ergens voelen we ons schuldig dat we maar zo weinig voor deze kinderen kunnen betekenen en het liefst zouden we teruggaan naar die 5 Rand winkel om de zaak helemaal leeg te kopen. Maar ja, zelfs daarmee los je de problemen van dit land nog lang niet op...

Dinsdag 8 oktober was alweer onze laatse dag in Hermanus. Aangezien de bus naar Kaapstad pas laat in de middag vertrekt, gaan we die ochtend eerst nog op een whale watching cruise. De eigenaar van het hostel biedt ons aan om ons een lift te geven, want het schijnt nog best ver te zijn naar de haven waar de boten vertrekken. In de haven aangekomen tickets gekocht en nog een half uur wachten totdat de boot vertrekt. Plots komt er een dubbeldek bus de haven inrijden en binnen no-time worden we verblind door alle cameraflitsen. Je raadt het al, een bus met zo'n 60 Chinezen wil op dezelfde tour als ons. Sterker nog, 5 minuten later komt een van de medewerkers van de rederij naar ons toe om te vertellen dat de Chinezen de boot compleet voor zichzelf willen hebben en of wij dus aub een andere of latere boot willen nemen. Ehmmm nou dat wordt lastig, want we moeten vanmiddag de bus in. Een telefoontje later komt de medewerker ons vertellen dat hij ons heeft omgeboekt op de boot van een ander bedrijf. Prima oplossing en de boottocht was erg leuk. Dichtbij de walvissen kunnen komen en zelfs een dolfijn gezien dus Nathas ook helemaal happy. Eind van de middag de bus in op naar alweer onze laatste bestemming in Zuid-Afrika, Kaapstad. Het zou een rit van 2 uur moeten worden, maar voor de eerste keer tijdens onze reis staan we in de file, nou ja zeg!
Maar goed, aangezien jullie thuis vooral in de regio Spijkenisse gek worden van de file ellende zullen we jullie daar vooral niet mee gaan vermoeien haha.

Een uur later dan gepland komen we aan in Kaapstad. Wordt vervolgd...