'The Hangover' op Koh Phangan en de laatste week op Koh Tao

'The Hangover' op Koh Phangan en de laatste week op Koh Tao

Hoi allemaal, 

we zijn inmiddels alweer een paar weken thuis zoals jullie weten.
Aangezien onze reisverslagen wat achterliepen, betekent dit dat we ons nog een heeeeel klein beetje in Thailand mogen wanen. 
Hieronder ons verhaal van de laatste twee weken in Thailand!

Donderdag 13 februari
We staan vandaag vroeg op, inpakken, douchen en om 9.00 uur staan we buiten op het busje te wachten dat ons via wat veerpontjes naar Krabi brengt. De bus vertrekt wat later dan gepland, maar daar zijn we inmiddels aan gewend. In Krabi stappen we na een chaotisch tafereel over op een andere minibus voor een 2,5 uur durende rit naar Donsak. Daar in de haven aangekomen stappen we op de fastboat naar Koh Phangan. De busreis was al niet comfortabel, maar eenmaal op de overvolle boot is het niet veel beter met enorm oncomfortabele ijzeren bankjes op het dek. Dan zien we opeens een deur met een bordje "VIP-room, 150 Baht". Ivan ziet de ruime lederen stoelen en de grote tv en twijfelt geen seconde. Hoezo backpackers waarvan het budget al 1,5 maand op is!?! ;-)
Na 1,5 uur heerlijk zitten arriveren we bij de haven van Koh Phangan en worden we met de lokale taxi naar onze slaapplaats gebracht. Hotel Dragon Hut, waar Claudia en Mark al met een biertje op ons zitten te wachten. We hebben Claudia en Mark vorig jaar tijdens onze vakantie op Bonaire leren kennen. Zij gaan hun geluk in Australië beproeven, maar maken onderweg dus nu eerst een tussenstop in Thailand om met ons de Full Moon Party te vieren deze maand.
Leuk om elkaar weer te zien! We eten gezamelijk en kletsen gezellig bij tijdens een borrel.
Het resort bevalt goed. We hebben een leuk huisje op een berg met uitzicht op zee. De eigenaar van het resort vindt letterlijk alles wat je zegt grappig en praat en lacht precies hetzelfde als die chinees uit 'The Hangover'...... We zullen hem dan ook tijdens ons hele verblijf Mr. Chow noemen ;-)

Vrijdag 14 februari; Valentijnsdag
Na het ontbijt besluiten we met z'n vieren naar het strandje beneden ons resort te gaan, waar we de hele middag vertoeven. 's Avonds lopen we naar het volgende baaitje, waar wat gezellige restaurantjes zitten. Ook zijn er wat winkeltje, maar we kunnen nog niet slagen voor een Full Moon- outfit voor morgen. Morgen verplicht nog een keer shoppen dus........ Vervelend ;-)
Het is weer eens een andere manier om Valentijnsdag te vieren.

Zaterdag 15 februari; Full Moon Party!!!!!
In de ochtend lopen we over de berg naar het strand van het andere baaitje. We slagen deze keer wel voor een outfit en gaan daarna terug naar ons huisje om te relaxen. We zijn geen 20 meer, dus gaan voor het diner even een uurtje liggen ;-)
Daarna frissen we even snel op, eten een hapje bij het resort en warmen vast op met een drankje....... We hebben er zin in!
Rond 22.15 uur nemen we een taxi naar het strand aan de andere kant van het eiland. Als we aankomen is het strand al helemaal afgeladen, terwijl het feest 'officieel' pas om 24.00 uur begint. Overal zien we mensen, fluoriserende kleuren, kraampjes met drank, bloemen en mensen die elkaar beschilderen. We kopen een bucket (een plastic emmertje met drank en meerdere rietjes) en lopen door naar de zee. Meerdere grote podia staan op het strand en draaien allemaal een ander muziekje. De meeste mensen zijn al dronken, er liggen wat mensen op het strand te slapen, anderen maken ruzie, dansen en er staat een aantal mannen in de zee te plassen. We lopen met z'n vieren het strand op en neer, blijven hangen en dansen bij de gezelligste tenten, maar kijken ook vooral onze ogen uit!  Wat een leuk feest, geweldig om dit een keer van dichtbij te zien :-)
Rond 3.00 uur vinden we het welletjes, zoeken we een taxi en om 4.00 uur liggen we lekker op bed.

Zondag 16 februari; the day after
Frisser dan verwacht staan we deze ochtend op. We zijn net te laat voor het ontbijt bij het resort, dus moeten we de berg weer over naar de volgende baai. Hier zitten Mark en Claudia al bijna aan de lunch (tja, zij zijn dan ook iets jonger dan wij haha).
We genieten van het strand en bekijken wat hotels voor onze volgende stop op Koh Tao. En ook hier weer: veel zit al vol of zijn belachelijk duur! Er blijken meer mensen na Koh Phangan naar Koh Tao af te reizen... Ook de boot voor morgen is al vol, dus we blijven een dagje langer bij Mr. Chow. 
We boeken de boot voor dinsdag 13.00 uur en eten maar weer eens Kip Cashew, wat inmiddels ook het favoriete gerecht is geworden van Claudia.

Maandag 17 februari
We ontbijten gezamelijk en relaxen deze dag wat aan het zwembad van het naastgelegen hotel. Dit hotel is van een neef van Mr. Chow, dus mogen we er gratis gebruik van maken. Relaxen, zwemmen, lunch, zwemmen, relaxen...... Aan het einde van de middag brengt Mr. Chow ons naar het stadje waar we wat rondlopen, winkelen en een hapje eten. Het toetje halen we op de avondmarkt, waarna we terug gaan naar het resort voor een afscheidsdrankje. We komen er ineens achter dat we ons hele verblijf hier drankjes ver over de houdbaarheidsdatum hebben gedronken. Er staat werkelijk geen drankje in de koelkast (waar we zelf uit mochten pakken) wat momenteel nog houdbaar is, de oudste die we kunnen vinden had eigenlijk 1,5 jaar geleden al de prullenbak in gemoeten! Het lijkt Mr. Chow allemaal weinig te doen, hij moet er vooral om lachen ;)
Hierna pakken we vast de tassen in en gaan we slapen.

Dinsdag 18 februari 
Na het ontbijt betalen we Mr. Chow en checken we uit. Met de taxi rijden we naar de pier en we stappen op de boot. Om 14.45 uur komen we aan op Koh Tao. We hebben via internet twee veel te dure kamers geboekt bij het Grand Coral Resort, één van de weinige resorts die nog plek had. We zien meteen iemand staan met een bordje van het resort. De namen 'Nathasja' en 'Mark' staan erop, dus stappen we in die bus en worden we naar het resort gebracht. 

Eenmaal aangekomen blijkt onze reservering niet door te zijn gekomen. Dat is tenminste wat de onaardige, lelijke en brutale receptioniste ons vertelt. We leggen uit dat we zondag hebben geboekt, hiervan een bevestiging hebben gekregen en laten haar die zien. Ook stond mijn naam op het bordje in de haven en heeft Ivan zelfs nog mailcontact gehad met de manager van het hotel over de transfer vanaf de boot.... "Thank you for choosing Grand Coral, we are happy to welcome you!" stond er in deze mail. Hmmmm...... Blijkbaar zijn ze momenteel iets minder happy om ons te zien. Wanneer de receptioniste ons uitmaakt voor leugenaar en denkt ons zomaar weg te kunnen sturen maakt Ivan haar duidelijk dat we dat toch echt niet accepteren. Het eiland zit namelijk bomvol, er is geen betaalbare kamer meer te vinden. Onze 'vriendin' van de receptie is boos en verdwijnt naar achter. Twee jongens nemen het over en plegen ongeveer 28 telefoontjes. Na een uurtje komt één van de twee naar ons toe om te vertellen dat hij een ander hotel voor ons heeft gevonden. Deze is wel 3x zo duur en dat verschil dienen we zelf te betalen.... Haha.......dussss.....daar dachten wij anders over natuurlijk! Ons antwoord was dan ook "of jullie betalen het verschil of jullie vinden een hotel in dezelfde prijsklasse".
Weer een half uur later hebben ze een hotel voor dezelfde prijs zeggen ze.
Het ligt een klein stukje verderop. Ok, we gaan kijken.... Dit hotel blijkt bovenop een enorme berg te liggen. Ons mogelijke huisje ligt dan weer helemaal beneden op het resortje aan de andere kant van de berg. We worden met een golfkarretje naar beneden gereden (zelfs naar beneden is het bijna niet te lopen, zo steil). Het huisje is klein en de badkamer zit vol schimmel.. Maar we hebben weinig keus en we hebben wel een prachtig uitzicht, dus we nemen het huisje voor twee nachten. De discussie die we kregen toen we er achter kwamen dat dit hotel eigenlijk goedkoper was dan Grand Coral en zij het verschil in geld niet terug wilden geven zullen we jullie maar besparen ;-) 

Wat een waardeloos begin van Koh Tao; het kleine vredige eilandje waar we ons maandenlange avontuur in alle rust wilden afsluiten...
Nadat we zijn ingecheckt beginnen we de tocht naar Claudia en Mark, die overigens wel in Grand Coral zitten. We moeten eerst vanaf ons huisje helemaal naar beneden naar het restaurant lopen om daar te vragen of ze een golfkar willen sturen. Vanaf daar worden we weer omhoog gestuurd, ter hoogte van ons huisje om daar te wachten. Na 5 minuten komt de beloofde golfkar, welke ons naar boven brengt. Er volgen een paar benauwde momentjes wanneer de kar bijna rechtop staat en de berg niet lijkt te halen, maar uiteindelijk komen we veilig bij de receptie aan.
Vanaf daar lopen we in de pikkendonker ongeveer 15 minuten naar Claudia en Mark (gelukkig hoofdzakelijk naar beneden). Zij zijn ook niet echt gelukkig met hun huisje daar. 
We lopen naar de hoofdstraat van het eiland waar alles druk en vol is. We eten wat en gaan vervolgens naar de Happy Hour van de AC-bar. De drankjes, gezelligheid en de waanzinnige vuurshow op het strand maken deze dag uiteindelijk weer goed!
We nemen een taxi terug en lopen naar beneden (golfkar rijdt maar tot 22.00 uur).

Woensdag 19 februari
Het ontbijt is prima (dat dan weer wel) en gaan daarna meteen op zoek naar een andere lokatie. Bijna alles zit vol, overal hangen bordjes "fully booked". Helemaal aan het einde van Sairee Beach ligt een complex met zo te zien net nieuwe huisjes. Hier blijkt nog plek te zijn vanaf donderdag en we mogen een huisje bekijken. Dat ziet er niet verkeerd uit en ze hebben zelfs nog een huisje precies aan het water tegen een kleine bijbetaling. De eigenaresse houdt twee huisjes voor ons vrij.
We boeken meteen de duikcursus 'Rescue' bij de grootste duikschool van het eiland 'Bans' en krijgen meteen de theorieboeken mee. Na de lunch gaan we terug naar ons huisje om te genieten van het zwembad met uitzicht over zee. Ivan kan dan meteen beginnen met het boek EHBO / EFR. Ik heb mijn EHBO-diploma al, dus krijg vrijstelling. Goed, even snel wat spullen pakken: badlakens, zonnebrand, EFR-boek........ Shit!!!
We hebben de boeken op tafel van de lunchroom laten liggen. Pfff.... Weer die berg op om bij de receptie te komen. Daar probeert iemand naar de betreffende tent te bellen, maar krijgt de juiste niet te pakken. Na wat aandringen van onze kant wordt Ivan met met een scooter even snel heen en weer gereden en gelukkig: de boeken liggen nog op tafel. De rest van de middag brengen we in alle rust bij het zwembad door :-)
's Avonds gaan we toch nog even naar de hoofdstraat voor het diner.

Donderdag 20 februari
Vroeg ontbijten, inpakken en zo snel mogelijk weg hier! We worden weer met de golfkar opgehaald en checken uit. Of we nog even de tweede nacht willen betalen. Uhmm, nee, want die hebben we gisteren al betaald! Pffff, zo moe worden we ervan. De wegbrengservice gaat pas om 13.30 uur, daar kunnen we niet op wachten omdat Ivan om 13.00 uur EFR-cursus heeft. Dus dan maar weer een te dure taxi naar ons nieuwe huisje, welke iedere dag duurder lijkt te worden.
De twee huisjes zijn al leeg en schoon, dus we kunnen er zo in. Jeetje, wat een uitzicht en rondom het huisje een groot terras boven de zee, hier worden we blij van!
We lunchen bij de duikschool, waarna Ivan EFR-les heeft. Ik geniet lekker van ons grote terras. 's Avonds naar de mexicaan met Mark en Claudia en gaan we op tijd slapen.... Morgen vroeg op voor de cursus. 

Vrijdag 21 februari
Om 8.00 uur liggen we in het zwembad van duikdorp Bans voor de cursus Rescue. Onze dive-instructor Ally is over-the-top Amerikaans, maar erg aardig. 's Middags hebben we theorieles.

Zaterdag 22 februari
Om 8.30 uur begint onze volgende theorieles. In de middag zouden we onze eerste buitenduik voor de cursus doen, maar we besluiten deze te verzetten omdat Ivan gisteren in het zwembad al last van zijn gehoorgang had. Omdat Bans zo ontzettend groot is en er dagelijks cursussen starten is dat gelukkig geen probleem.
We hebben de middag dus vrij en lopen met z'n vieren naar een baaitje verderop. Heuvels, heuvels en nog eens heuvels....... Maar uiteindelijk kom je dan wel bij een klein leuk strandje uit. Terug naar ons huisje nemen we toch maar een taxibootje ;-)
We dineren met vrienden van Mark en Claudia erbij en beginnen daarna aan een kroegentocht. Bij iedere kroeg een andere cocktail.... proost!!

Zondag 23 februari
Vandaag gaan we met een taxibootje een dagje naar Nang Yuan Island, een klein privé-eilandje naast Koh Tao. Mooi wit zand en helder water, maar helaas niet onbewolkt. We ontbijten daar en huren daarna een stoeltje met parasol. Tot 15.00 uur genieten we van dit eiland. De taxiboot staat alweer klaar en brengt ons weer terug. Ivan gaat nog even langs de kapper en hierna bestellen we bij een straatkraampje een vers vruchtensapje zonder ijs. Zonder ijs betekent wel 10 baht duurder. Logisch, want dan gaat er extra fruit in. Tenminste, dat zou je denken! We krijgen een half glas gepresenteerd en vragen haar waarom ze extra geld vraagt wanneer er net zoveel fruit ingaat. Het thaise oude vrouwtje begint plots te schreeuwen "No ice, 70 baht!!" Ok...... We zeggen maar niets meer en lopen zonder sapje door.... Dan niet!
's Avonds eten we thais en doen een rondje boulevard.

Maandag 24 februari
Deze ochtend besteden we aan het boeken van een vliegticket van Surat Thani naar Bangkok voor 1 maart en de boot van Koh Tao naar Surat Thani. Tijdens de lunch boeken we een hotel in Bangkok. Daarna relaxen we voor het huisje op het strand en drinken we later een sundowner op ons terras met Mark & Claudia.

Dinsdag 25 februari
We hebben 's middags opnieuw een zwembadsessie Rescue om wat dingen te herhalen en te kijken of het oor van Ivan weer in orde is. Helaas, ook dit keer weer last onder water, dus we moeten de cursus afbreken.....balen!! Maar de gezondheid gaat voor. We maken het theoriegedeelte af en doen examen. Dan hoeven we binnen een jaar alleen nog maar de buitenduiken te doen.
Het uren leren van Ivan heeft gewerkt en hij heeft 50 van de 50 goed..... Nerd! ;)
Ik heb er 47 goed, dus ook niet slecht. Morgen zullen we het papierwerk afhandelen.
's Middags doen we een rondje centrum en kopen we een geluksbuhdaatje voor onze vrienden die morgen naar Australië vertrekken.
Die avond eten we kip cashew, inmiddels ieders favoriet en drinken we een afscheidsborrel met M&M's.

Woensdag 26 februari
's Ochtends staan we vroeg op om Mark en Claudia uit te zwaaien....Veel geluk Down Under!!
We ontbijten in het naastgelegen dorpje Mea Haad en lopen daar nog wat rond. Later doen we het papierwerk en de betaling bij Bans (dat ging op z'n Thais uiteraard nog een paar keer mis). 
De rest van de middag relaxen we op het strand en we eten 's avonds na twee weken weer met z'n tweetjes. Gelukkig hebben we elkaar ook nog genoeg te vertellen ;-) 

Donderdag 27 februari
We slapen lekker uit vandaag en liggen na het ontbijt op een heerlijk bedje met een muziekje op het strand. Later die dag lopen we naar Mae Haad voor een goede pizza en winkelen we wat.

Vrijdag 28 februari 
Onze laatste dag op Koh Tao liggen we op het strand, pakken we de tassen in eten we bij ons favoriete restaurantje en drinken we ons favoriete drankje (sangsom met cola light) bij onze favoriete bar (AC-bar). Hier worden we voor de laatste keer getrakteerd op hun geweldige vuurshow :-)
Koh Tao begon verschrikkelijk bij Coral Grand, maar is uiteindelijk wel een van onze favoriete eilandjes geworden.
Morgen richting Bangkok, waar onze laatste reisdagen dan echt aanbreken :-(