Koh Lanta it is...

Koh Lanta it is...

Dinsdagmiddag 4 februari komen we aan bij hotel Jetty in het plaatsje Saladan op Koh Lanta. Tot een dag of drie geleden hadden wij om heel eerlijk te zijn nog nooit van het eiland Koh Lanta gehoord. Ons plan was namelijk om vanuit Kuala Lumpur naar Koh Phi Phi te gaan. Blijkbaar hadden meer mensen het plan om hierheen te gaan, want Phi Phi blijkt stampensvol te zitten. Bijna alle accomodaties zitten vol als je Booking.com mag geloven en wat er dan nog vrij is is meteen belachelijk duur. Plan B dus; Koh Lanta, een groot eiland op een uurtje varen van Koh Phi Phi.
Na wat inlezen op internet komen we erachter dat Koh Lanta om de een of andere reden erg veel Zweedse toeristen aantrekt. En inderdaad, tijdens onze eerste dag daar valt het op hoeveel blonde en onverstaanbare mensen er rondlopen.
Later tijdens ons verblijf hier leren we waarom dit zo is: De Zweedse variant van het tv programma Expeditie Robinson speelt zich af op een klein onbewoond eilandje niet ver van Koh Lanta. Vandaar dus dat veel Zweden deze kant op komen, gelokt door de mooie beelden op tv.

5 februari staan we op het gemakje op en gaan we eerst maar eens op pad om een scooter te huren voor de komende dagen. Dit viel gister namelijk niet mee, want ook op Koh Lanta is het aardig druk en veel verhuurzaakjes hadden geen enkele scooter meer staan. Maar na goed zoeken komen we een klein winkeltje tegen wat er nog een paar heeft staan. Nou ja 'winkeltje', als je binnenkomt liggen moeder en baby midden in de zaak op de grond te slapen en vader staat verderop wat te koken. Het is dus eigenlijk gewoon een huiskamer waar je binnenloopt en het blijken ontzettende aardige mensen te zijn met goede scooters voor een zeer nette prijs. Zo, da's geregeld en nu naar het strand!
Maar eerst lopen we nog even binnen bij Blue Planet Divers, de duikschool waar de Belgische David werkt. We boeken hier 3 duiken op een van de bekendste duikplekken van Thailand. Deze plek moet bekend staan om de kans op een ontmoeting met de walvishaai dus fingers crossed!!
Nu dan echt naar het strand. Het fijne van Koh Lanta is dat het een vrij vlak eiland is met prima wegen. Je kan er dus heerlijk zelf op uit om alle stranden en baaien van het eiland te ontdekken. Vandaag beginnen we met Long Beach, een erg schoon strand met wit zand en een mooie zonsondergang. Wat wil een mens nog meer?!

De dag erna gaan we eerst ontbijten bij een Duitse bakkerij die we onderweg zijn tegengekomen. Heerlijk vers en bruin brood in plaats van altijd dat witte fabrieksbrood ;)
Daarna hijsen we onszelf weer richting het strand voor een dagje luieren, op Khlong Dao Beach dit keer. Ook een prima bestemming! Op veel plekken waar we komen op dit eiland zien we trouwens Tsunami waarschuwingsborden staan. Koh Lanta is destijds ook getroffen door de Tsunami van 2004 en er zijn toen een kleine 30 slachtoffers gevallen. Sindsdien staat heel het eiland bezaaid met bewegwijzering hoe je zo snel mogelijk naar hoger gelegen terrein kunt gaan.
's Avonds bezoeken we de nightmarket van Saladan. We lopen langs een kraampje waar veel Thaien in de rij staan om diverse soorten gebakken insecten te kopen. We staan er zo een beetje naar te kijken als Nathas zegt dat ze er wel eentje wilt proberen. Nou dat gaan we meteen regelen dan! Dus we kopen 1 meelworm en ik kijk vervolgens toe hoe Nathas 'em opeet. "Smaakt niet eens zo slecht, beetje naar chips" zegt ze. Haha nou mij niet gezien, maar vond 't wel stoer dat zij dit had gedaan.

Vrijdag staan we vroeg op zodat we voor 8 uur klaar staan bij de pier. Van Saladan. Hier worden we namelijk opgehaald door een speedboatje voor een dagje snorkelen en om het onbewoonde bounty eilandje Koh Rok te gaan bekijken. 
Het lijkt vrij rustig op de boot, alleen wij en 3 andere mensen. Maar de boot stopt onderweg nog een aantal keer bij diverse strandjes om mensen op te halen en dus een half uurtje later zit de boot ineens stampensvol Chinezen. Hé waar komen die nou opeens vandaan?! Een uur later komen we aan op Koh Rok, wow wat ontzettend mooi! Spierwit poederachtig zand, glashelder water en op de achtergrond wat palmbomen. Hier willen we wonen!
Helaas deel je dit mooie plaatje wel met iets van zes bootladingen andere toeristen, maar toch voelt het niet druk aan. En als er dan een aantal boten inclusief de onze vertrekken om te gaan snorkelen, maar wij besloten hebben om het snorkelen even over te slaan hebben we ineens het hele strand bijna voor ons alleen. Het doet ons meteen denken aan het liedje van Kinderen voor Kinderen: "Drink met je billen bloot, melk uit een kokosnoot. Je wordt vanzelf groot! Op een onbewoond eiiiiiiland..." ;)
Als onze boot terug komt is het tijd voor een lunchbuffet. We hebben net ons bord volgeschept en zoeken een plekje in de schaduw om rustig te eten als we ineens bijna struikelen over een hagedis van zo'n 1,5 meter. Oh ja, vertelt onze gids, probeer uit de buurt te blijven van de hagedissen want ze kunnen soms agressief zijn! Hmm beetje late info van zijn kant, maar gelukkig schrikt de hagedis net iets harder van ons dan andersom en hij schiet de bosjes in. Aangetrokken door de geur van het eten komen ze overdag wel eens buurten op het strand, maar normaal zitten ze alleen in het dichtbegroeide stuk van het eiland vertelt iemand ons later.
Na de lunch genieten we nog even van dit geweldige paradijs op aarde en daarna is het tijd om de boot op te gaan naar de volgende snorkellocatie. 
Eenmaal terug op Lanta gaan we die avond naar een gezellig druk strandtentje om te eten. Het valt ons op dat de bediening hier alleen maar uit ladyboys bestaat. Tja, als je als Thai 1,80 meter bent en een adamsappel hebt dan val je snel door de mand hoe goed je je ook hebt opgedofd haha.

Zaterdag 8 februari staan we nog wat vroeger op. Dit keer moeten we om half 8 in de haven zijn, want vandaag gaan we duiken :) Eerst staan twee duiken bij Hin Daeng en Hin Muang op het programma. Twee zeer populaire duiklocaties midden op zee, vooral bekend vanwege de kans op het tegenkomen van manta's en walvishaaien. Op de terugweg stoppen we nog bij het mini eiland Koh Haa voor de derde duik van de dag. 
Aangekomen in de haven blijkt dat David niet zoals eerder met hem afgesproken onze duikgids is voor vandaag, iets waar hij zelf ook erg van baalt. Omdat er een groep Fransen een duikcursus wilden volgen had de duikschool ineens een Frans sprekende instructeur nodig en zo is David op het laatste moment anders ingedeeld. 
Maar niet getreurd, we kregen er een gezellige Estlandse gids voor terug, de speedboat was snel, het ontbijt was lekker en na een uur varen waren we op de eerste locatie. 
Vol spanning het water in, camera in de aanslag, laat die walvishaai maar komen! ... Maar helaas, na een klein uur waren we weer boven. Veel mooi koraal gezien, echter geen walvishaai.
Ook de tweede duik was erg mooi. Wel redelijk wat stroming en ook hier niet de gehoopte ontmoeting :(
Op de terugweg kregen we eerst een lekkere lunch en toen was het tijd voor duik 3 van de dag, Koh Haa. Wow wat een geweldige plek zeg! Zoveel leven bij elkaar, duizenden vissen onder, boven en naast je. Als afsluiter gingen we door de chimney naar boven. Da's een rotsformatie die van 16 meter diepte tot 5 meter diepte recht naar boven loopt. Alsof je dus in een schoorsteen naar boven zwemt, geweldig leuk om te doen!

De volgende ochtend beginnen we met een ontbijtje bij de Duitse bakker. We beginnen hier inmiddels kind aan huis te worden, erg lekker allemaal. Daarna stappen we op de scooter en rijden we naar de Koh Lanta Animal Welfare, oftewel het dierenasiel van het eiland. Opgericht door een Noorse vrouw in 2008 aangezien er ontzettend veel verwaarloosde dieren rondliepen waar niemand naar omkeek. En inderdaad, net als in Indonesië wemelt het in Thailand ook van de zwerfhonden en -katten. We krijgen een rondleiding door het complex en de medewerkster vertelt ons het verhaal achter enkele van de opgenomen gewonde dieren. Koh Lanta kent een grote Moslim gemeenschap en volgens het asiel gaan ze daar niet echt goed met dieren om. Er zijn verhalen bekend van jongens die voor de lol hondjes en katten stenigen, in de fik steken of met kokende olie overgieten... Gelukkig doet dit asiel goed werk door de dieren te verzorgen en te helpen aan een nieuw huis. Dit gaat zelfs over de grens, want trots laten ze ons een lijst zien met alle dieren die in de afgelopen jaren al geadopteerd zijn door toeristen.
Eenmaal terug bij de scooter krioelt het van de katten die hier wonen. Je telt er zo 40 in alle soorten en maten, gezond maar ook veel kreupele. Er lopen ook veel kittens rond, Nathas heeft me ervan moeten overtuigen om er niet direct een paar mee te nemen haha.
Daarna voor de verandering maar weer eens naar het strand geweest met als afsluiter een Thais avondmaal.

Maandagochtend eerst weer naar unsere Deutsche freunden en daarna rijden we helemaal door naar het zuiden van het eiland. Erg leuke tocht om te rijden en we doen dit omdat we in een boekje hebben gelezen dat daar ergens een baai verscholen moet liggen met een schitterend strand waar bijna niemand komt. Na een uurtje rijden komen we aan bij de baai. Hmmm blijkbaar hebben meer mensen hetzelfde boekje gelezen, want er staan een stuk of 15 scooters van andere toeristen langs de weg geparkeerd ;) Maar toch, de baai is heerlijk rustig en mooi. Er lopen zelfs hele apenfamilies rond op het strand dus erg alleen waren we niet.
Als we 's middags terugkomen bij het hotel zien we dat er een grote sleutelbos aan onze kamerdeur hangt. Blijkt de sleutelbos van de housekeeping te zijn met alle sleutels van heel het hotel! Dus ik ermee naar de receptie om de bos daar af te geven, kijkt het meisje achter de balie me wat glazig aan, bedankt me en vraagt dan ineens wat ik wil dat ze met de sleutelbos doen. Ehmmmm niet meer laten slingeren mischien?! ;)
Na het eten gaan we weer even de nightmarket op. Hier komen we nog een Frans stel tegen dat we twee weken geleden hebben leren kennen toen we in Chiang Rai waren, small world! 

Als we de volgende morgen wakker worden merken we dat de stroom is uitgevallen. We gaan de deur uit en zien dat dit niet alleen bij ons hotel is, maar in de hele wijk. Dat betekent dus ook dat pinapparaten niet werken en dat is niet zo mooi, want nu hebben we niet eens genoeg geld op zak om te kunnen ontbijten. We zien ergens een bordje staan met de tekst "Today power down from 07:00 untill 17:00". Hmm hoe kunnen ze nou weten wanneer alles het weer doet?! We vragen het aan iemand en die geeft als antwoord dat het is vanwege gepland onderhoud bij het elektriciteitsbedrijf. Als je dat weet, waarschuw toeristen dan ook ff een dag van tevoren! Maar goed, dit is Thailand dus even tot 10 tellen en dan lach je erom. Gelukkig is er 1 bank met een eigen stroomvoorziening en daar kunnen we dus pinnen. Wel is het erg vervelend dat dit juist vandaag gebeurd, omdat de moeder van Nathas onder het mes moet en we dus geen contact kunnen hebben hoe de operatie is gegaan. 
Na het ontbijt besluiten we weer langs te gaan bij de Animal Welfare. Vanwege de grote groep honden die daar opgevangen is, vraagt het asiel aan toeristen om eens een hond op te halen zodat die een leuke wandeling kan maken in de omgeving. Dit vinden wij een goed initiatief en dus lopen wij even later buiten met Tosca, een herder van een jaar oud. Erg mooi beest, maar Tosca kent waarschijnlijk alleen Thaise commando's en aangezien wij geen woord Thais spreken doet Tosca dus gewoon waar ze zin in heeft. En ach, waarom niet het is erg leuk om haar te zien rennen en spelen in de rivier. 

Woensdag de 12e is alweer onze laatste dag op Koh Lanta. Morgen vertrekken we naar Koh Phan Gan. Niet alleen vanwege de wereldberoemde full moon party die daar elke maand gehouden wordt op het strand, maar ook omdat we daar hebben afgesproken met Claudia en Mark. Zij zijn eigenlijk op doorreis van Nederland naar Australië, maar ze vonden het een leuk idee om eerst nog even met ons af te spreken in Thailand. Gewoon omdat het kan ;)
We gaan vandaag nog even lekker naar het strand, leveren daarna de scooter in en gaan vroeg slapen. Morgen een lange reisdag met overvolle minibusjes en boten, we kijken er nu al naar uit ;)