Botswana part 1 - het paradijs dat Okuti heet

Botswana part 1 - het paradijs dat Okuti heet

Zaterdag 2 november - na twee leuke weken in Namibië is het alweer tijd om dit land te verlaten. Vandaag rijden we namelijk vanuit Popa Falls in de Caprivistrook de grens over met Botswana op weg naar Maun.
De  procedure bij de grensovergang gaat gelukkig redelijk soepel, al ben je wel snel een uurtje zoet voordat je helemaal klaar bent; aanmelden aan de Namibische kant, formulier invullen voor jezelf, formulier invullen voor de auto, paspoortcontrole, stempel halen voor de auto en dan langs de douane. Vervolgens 100 meter rijden en dan aan de Botswaanse kant hetzelfde proces: formulier invullen voor jezelf, formulier invullen voor de auto, paspoortcontrole, invoerbelasting betalen voor je huurauto, stempel halen voor de auto en dan langs de douane. 
Eind van die middag komen we aan in Maun, ook wel dé toeristische uitvalsbasis van het land genoemd. Dit vanwege de gunstige ligging ten opzichte van de Okavango Delta, Moremi game reserve en Chobe national park.
We kiezen een camping uit en steken meteen de braai aan. Al snel merken we dat het in Maun vergeven is van de zwerfhonden, want je hoort ze overal om je heen en een enkeling waagt zich zelfs op de camping. Een enorm schattig hondje komt druk kwispelend op ons aflopen, waarschijnlijk dat de lekkere drumsticks op de barbeque daar wat mee te maken hebben ;) Hij is nog maar amper bij onze tent aangekomen of er komt ineens een beveiliger van de camping aanlopen die het hondje een enorme trap verkoopt. We springen gelijk op klaar om die kerel aan te vliegen, maar hij verdedigt zich direct dat hij dit deed om ons te beschermen omdat veel zwerfhonden rabies mee zich meedragen. Tja dat kan dan misschien wel zo zijn, maar dan hoef je zo'n dier nog niet te gaan schoppen...

De volgende dag willen we wat dingen gaan regelen in Maun voor de dagen erna, zoals alvast vergunningen halen bij het Department of Wildlife om de wildparken in te mogen. Maar ja als je al zolang van huis bent dan raak je het besef van dagen wel eens kwijt; het blijkt zondag te zijn en alles is dus dicht vandaag :(
Dan maar plan B, we besluiten even snel wat inkopen te doen bij de supermarkt en dan twee dagen naar de Makgadikgadi Pans te gaan. Onderweg komen we langs een mond- en klauwzeer checkpost, de eerste van velen in dit land. Of we rauw vlees bij ons hebben? Ehmmm ja dat hebben we net gekocht voor de komende twee dagen. Nou dat mag helaas deze grens niet over was de reactie dus bye bye vlees en dan maar ff op de vegetarische toer.
's Avonds kamperen we op camping Planet Baobab, een erg leuke plek. Ook valt die avond voor de eerste keer regen. Hmm het regenseizoen gaat nu dus echt beginnen hier, tijd om de muggenspray stand-bye te gaan zetten!

De dag erna gaan we samen met een lokale gids de Makgadikgadi Pans (pfff moet dit woord echt 3 checken of ik het wel goed schrijf haha) bezoeken en ook gaan we daar quad rijden. Onze gids: "De Makgadikgadi Pans is een enorm grote zoutvlakte, maar was vroeger een meer van 300 meter diep. Door prehistorische tectonische verschuivingen in de aardkorst bla bla bla...." Jaha dachten wij, kom nou maar op met die quads want daar komen we voor! ;)
Daarna een erg leuke tocht gedaan waarbij we flink hebben kunnen scheuren met die dingen.

Dinsdagochtend vertrokken we vroeg in de morgen terug naar Maun, want we hebben een hoop te regelen vandaag. In Namibië hebben we namelijk de tip gekregen dat je vanuit Maun vaak kunt regelen om tegen een last minute tarief naar een luxe safari lodge in de Okavango Delta te gaan. 
In Botswana zijn er eigenlijk maar 2 soorten toerisme: kamperen of luxe lodges. Iets er tussenin zoals een normaal hostel/hotel is er eigenlijk niet op de wat grotere steden na. De regering heeft voor heel de Okavango Delta maar een paar accomodatie vergunningen uitgegeven wat dus betekent dat de lodges die er zijn in de Delta echt onbetaalbaar zijn (denk aan 500 euro per persoon per nacht). 
Zwaar boven ons budget dus, maar stel nou dat we tegen een leuke aanbieding aanlopen en zo alsnog de kans krijgen om de Delta te zien...
Naast het vliegveldje van Maun zitten allerlei boekingskantoren waar we moeten zijn volgens onze tipgever. We gaan zo'n kantoor binnen, vertellen dat we backpackers zijn met een beperkt budget, trekken daarbij een zielig gezicht, maar zeggen ook dat we wel flexibel zijn en dus op elk moment kunnen vertrekken naar welke lodge in de Delta dan ook. De hele aardige vrouw die ons helpt begrijpt ons verhaal en zegt dat ze een uurtje nodig heeft om even rond te bellen. Prima dus een uur later komen we terug en ze vertelt dat ze een lodge heeft gevonden die een last minute plek beschikbaar heeft: 2 nachten naar safari lodge Okuti inclusief vlucht, maaltijden, onbeperkt drank (!) en 2 safari activiteiten per dag. Het blijft een flinke hap uit ons budget, maar aan de andere kant is dit wel dé kans van je leven om dat gebied te zien.
Dus boeking gemaakt, we vliegen de volgende ochtend. Volgende punt op de agenda voor deze dag is het regelen van campsites in Moremi en Chobe en ook het regelen van vergunningen om deze parken in te mogen. Een paar bezoekjes later is alles geregeld dus nu alleen nog ff naar de supermarkt en m'n haar weer lekker laten scheren op standje 1. Kapperszaakje gevonden met een duidelijke prijslijst op de muur; scheren zou iets van 2 euro moeten kosten. Tien minuten later ben ik al klaar en de kapper vraagt doodleuk om 4 euro. Ehhh maar die prijslijst op je muur dan?! De kapper kijkt vol verbazing naar de muur alsof hij die lijst voor het eerst van z'n leven ziet en mompelt nog iets dat dat een andere behandeling is. Jaja leuk geprobeerd om weer een toerist geld uit de zak te kloppen, maar Nathas geeft hem gewoon de 2 euro en we gaan er vandoor.

Die avond kamperen we weer in Maun, zodat we de volgende morgen snel bij het vliegveld kunnen zijn. 's Nachts gaat het ontzettend hard regenen en we blijken de tent niet goed te hebben afgesloten. Als we dit doorhebben is het helaas al veel te laat en loopt het water door heel de tent. Matras, slaapzakken, etc allemaal zeiknat...vakantieman gezellig he?! ;)

De volgende ochtend proberen we alles nog snel een beetje te laten drogen, want de tent nat inpakken en vervolgens drie dagen zo laten staan kan vast niet goed zijn haha. De zon laat zich echter niet zien en de tijd begint te dringen dus gelukkig was de manager van de camping bereid om onze spullen te laten drogen en op te slaan zodat we over 3 dagen bij terugkomst alles bij hem op kunnen halen, super!
Daarna snel naar het vliegveld(je), even inchecken en we konden weg in het kleine 4-persoons vliegtuigje wat al voor ons klaar stond. 
Na een vlucht van een half uur landen we op een kleine landingsbaan middenin de rimboe waar iemand ons ophaalt in een safari auto. Meteen daar al wordt het ons duidelijk dat we de komende dagen in de watten gelegd gaan worden.
Onze tassen mogen we namelijk niet zelf naar de auto dragen, de chauffeur staat erop dat hij dit doet.

Een korte rit van 15 minuten later komen we aan bij de lodge, wow! Een klein paradijs middenin het bos en aan de rand van een rivier. 
Okuti is een houten complex op palen met een centrale lounge en slechts 7 huisjes. Er kunnen hier dus maximaal 14 gasten verblijven, terwijl er zo'n 25 man personeel rondloopt om het je naar de zin te maken. Over the top luxe dus, we like! :)
De manager van Okuti ontvangt ons hartelijk met een drankje, geeft ons een rondleiding, laat ons zien waar de all-inclusive bar is (alsof we die niet meteen al hadden gespot bij binnenkomst haha...) en neemt het programma met ons door, wat wij voor de gelegenheid even hebben omgedoopt tot het 'regime' van Okuti:

- 05:30 wekdienst op de kamer met koffie en thee
- 06:00 ontbijtbuffet in de lounge
- 06:30 morning gamedrive
- 11:30 lunchbuffet in de lounge
- 12:00 'pauze' (lees: powernap tijd)
- 15:30 high tea
- 16:00 afternoon gamedrive of bootcruise
- 19:30 pre-dinner drinks
- 20:00 driegangen diner gevolgd door slaapmutsje bij het kampvuur

Bomvolle dagen dus, maar klinkt totaal niet verkeerd allemaal.
Het huisje waar we slapen is trouwens ook niet verkeerd: kingsize bed wat ongeveer het dubbele formaat is van onze tent, een badkamer met binnendouche én buitendouche, badjassen, slippertjes en een heel assortiment zeepjes, shampoo en andere smeersels.
We kijken elkaar aan en rennen zonder iets te zeggen naar het enorme bed, ohhh wat heerlijk om ff in een 'normaal' bed te liggen zonder dat je eerst een ladder op moet en tig ritsen moet openen ;)
Terwijl we daar liggen zijn we het al snel eens; hier gaan we nooooooooit meer weg!
Nathas ziet ineens een wasmand staan in de hoek van de kamer en als de manager even langskomt om te vragen of alles naar wens is, vraagt Nathas of ze hier ook je was kunnen doen. "Yes you can give us your laundry, it's free" zegt de dame. Beter!! Want na een aantal weken je wasgoed alleen met de hand kunnen wassen in een lauw sopje blijft je kleding bijna rechtop staan. Dus hop wij allebei meteen onze complete rugzakken in die mand gestort, dank u Okuti!

De twee dagen daarna gaan precies zoals het schema vermeld. Erg leuke gamedrives gemaakt, heerlijk gegeten, heerlijk geslapen, lekker kunnen ontspannen en erg gezellige mensen leren kennen.
Als we dus vrijdag wakker worden en beseffen dat het alweer bijna tijd is om terug te gaan naar de realiteit draaien we ons nog één keer om in dit heerlijke bed, nemen we het er nog één keer van bij het ontbijtbuffet en dan is het echt tijd om te gaan.
Inmiddels begint er een flinke stormbui te ontstaan met onweer dus zou dat een goede reden zijn om niet op te stijgen?! Helaas, de piloot is onverbiddelijk en we moeten echt mee terug :(
De vlucht terug is niet echt fijn. Flinke luchtzakken en het kleine vliegtuigje gaat door de felle wind alle kanten op. Nathas wordt kotsmisselijk en is dan ook enorm opgelucht als we een half uur later weer veilig geland zijn in Maun.

Na deze heerlijke dagen zijn we weer helemaal opgeladen voor onze verdere reis door Botswana...