Brotha en Sista

6 februari 2014 - Koh Lanta, Thailand

Brotha en Sista

Op vrijdag 3 januari komen we aan op het eilandje Gili Trawangan. Dit eiland ligt vlak voor de kust van Lombok en wordt samen met Gili Air en Gili Menno ook wel de Gili's genoemd.
Gili T is de drukste van de drie en vooral populair onder jongeren en backpackers. Nou zijn Nathas en ik er inmiddels al een flink tijdje achter dat wij niet echt hardcore backpackers zijn, maar goed met een tas op je rug lijkt het net echt en mag je toch naar binnen hier!
Het leuke van de Gili's is dat er geen auto's en brommers op mogen. Alles gebeurt hier lopend of met paard en wagen. Een heerlijke afwisseling dus na de drukte en chaos op Bali.
We komen aan bij Bungalow Indigo, onze slaapplek voor de komende week. Indigo bestaat uit 4 kleine huisjes rondom een zwembadje met daarnaast nog een barretje. Heerlijk kleinschalig en gezellig dus. Daar aangekomen worden we begroet door Anton, de eigenaar van deze plek, zijn broertje Dian en neefje Andre die hier ook werken. Binnen 5 minuten noemt Anton ons 'brotha' en 'sista', bijnamen waar we de rest van de week niet meer vanaf zijn gekomen... Anton blijkt een erg relaxte en hippie-achtige kerel, maar dan wel Moslim style. Dit betekent geen alcohol, want dat mag natuurlijk niet, maar blowen of magic mushrooms geen probleem ;)
Hij zit heel de dag een beetje op zijn gitaar te spelen of powernaps te doen bij de bar, terwijl Dian en vooral Andre al het werk doen. 
's Avonds lopen we richting de hoofdstraat van het eiland. Alle restaurants, barretjes, duikscholen en andere toeristendingen zitten allemaal in één lange straat dus makkelijker kan niet.
Oh ja en er zit ook een bioscoop...naja bioscoop, het zijn gewoon wat stoeltjes op het strand waar je tegen betaling van Eur 1,50 naar illegaal gekopieerde films kunt kijken die op een beamer worden uitgezonden. Als Hollywood dat zou weten...

De volgende ochtend worden we gewekt door de inmiddels bekende klanken van het ochtendgebed. Half 5 in de ochtend begint het!!! 
Ondanks dat dit echt een mini eilandje is waar slechts een paar duizend mensen wonen, staan er toch tig moskeeën waarvan er eentje precies om de hoek bij Indigo...
Maar het ochtendritueel bij Indigo maakt meteen alles goed: zodra je je kamer uitkomt stuurt Anton meteen zijn familie op je af met de vraag wat je wilt ontbijten. Terwijl jij daarna wakker wordt met een duik in het zwembad, maken zij een heerlijk ontbijtje voor je. Pannekoek, eitje of een tosti en alles smaakt even lekker hier.
Daarna zijn we naar de hoofdstraat gegaan om wat duikscholen te bezoeken. Natuurlijk zien ze er allemaal hetzelfde uit en hebben ze allemaal dezelfde prijzen, dus we besluiten alvast om sowieso voor degene te gaan die het kortst lopen is vanaf onze bungalow ;)
Ook boeken we daarna een plekje bij een kookworkshop voor de dag erna. Niet duur en je gaat onder begeleiding van een Indonesische kok 7 verschillende gerechten maken dus klinkt erg leuk!
Na al dit harde werken vonden we dat we onszelf wel mochten belonen met een dutje op het strand. Maar we hadden ons nog niet omgekleed bij de bungalow en ja hoor...keiharde regen. Gaan we weer, leuk hoor dat regenseizoen haha.
Ook blijkt ons huisje z'n beste tijd gehad te hebben, althans het dak dan want we ontdekken een lekkage. Dian en Andre gaan met Nathas mee zodat zij de plek kan aanwijzen. Na een paar minuten is dit opgelost door een emmer neer te zetten, maar dan ontdekken we nog 3 lekkages. En tja zoveel emmers heeft Anton niet... Dus met veel handdoeken en alles wat voor een emmer door kan gaan was ook dit zo weer 'opgelost'.
Aangezien het die avond maar blijft regenen, besluiten we lekker bij de bar te blijven hangen. Anton zit zoals gebruikelijk weer op zijn gitaar te spelen en zegt heel de tijd "sing for me sista!" 
Nou iedereen die Nathasja een beetje kent weet het onontdekte zangtalent wat in haar schuilt dus dit laat ze haar geen twee keer zeggen. De rest van de avond zitten we gezellig bij de bar en hebben een soort Karaoke avond. Anton kan zelfs het nummer Margarita van Marco Borsato spelen en hij is erg benieuwd hoe de tekst eigelijk gaat. "Sing for me! Sing for me sista!!". Dus wij even op google gekeken en de songtekst opgezocht zodat Nathasja daarna uit volle borst mee kon zingen. Een geluidsopname hiervan is op aanvraag verkrijgbaar ;)

Zondag 5 januari
Met het ochtendgebed op de achtergrond worden we weer erg vroeg wakker en relaxen we wat todat het tijd is voor onze kookworkshop.
Na een welkomstdrankje en wat uitleg is het dan echt tijd om aan de bak te gaan. Met hulp van twee erg gezellige koks maken we die middag Chicken Taliwang, satésaus, vis curry, mie goreng en kelopan. Dit laatste is een dessert van plakrijst met palmsuiker, erg lekker maar wel mierzoet.
Als alles klaar is wordt de tafel gedekt en gaan we met z'n allen lunchen. Maar zoals het hoort bij een goede kok hebben Nathasja en ik inmiddels zoveel zitten snoepen van alle gerechten tijdens het maken zelf dat we eigenlijk al een beetje vol zitten. Naja oke 1 bordje dan voor de gezelligheid ;)
Als we klaar zijn krijgen we nog een mooie doggybag mee met alle kliekjes.
Hier hebben we de jongens bij Indigo erg blij mee gemaakt, hoefden zij zelf niet meer te koken die avond.
Eind van de middag begint het weer te regenen dus die avond doen we niet veel en gaan we lekker op tijd slapen.

De dag erna is het stralend weer dus we rennen naar het strand aangezien het hier elk moment kan omslaan. Heerlijk om even te kunnen liggen in de zon, drankje erbij...living the good life! Helaas is ook hier goed te merken dat de vervuiling in Indonesië een erg groot probleem is. Op bepaalde stukken van het strand ligt erg veel aangespoeld afval en ook in zee zie je veel troep drijven. Da's allemaal afkomstig van Bali, is het standaard antwoord wat je te horen krijgt wanneer je aan een local vraagt waarom alles zo vervuild is. En een enkeling plakte er zelfs de opmerking achteraan dat men misschien over een paar jaar eens wat gaat doen om de boel op te ruimen... Een paar jaar, waarom niet morgen ofzo?! En dat de rommel van Bali afkomstig is, is maar de halve waarheid. Helaas is ook op dit eiland de mentaliteit van de mensen dat als je flesje drinken op is je 'em gewoon op straat gooit. Sigaret op? Gewoon over boord gooien in het water. En dat terwijl datzelfde water een van de belangrijkste redenen is waarom toeristen hier naar toe komen.
Doodzonde allemaal, ben benieuwd wat er nog van de Gili's over is over 50 jaar...
Die avond eten we bij de nightmarket. Allemaal kraampjes met typische Indonesische gerechten voor weinig geld. Nathas neemt een visje, ik sate ayam en als toetje hebben we een heerlijk kokoscake.

Dinsdag besluiten we om twee duiken te boeken voor de dag erna. We wilden namelijk perse naar Shark Point, dé duikstek van de Gili's dus het was even afwachten wanneer onze dichtsbijzijnde duikschool die plek op de planning had staan. Shark Point staat bekend om veel haaien en veel schildpadden, ben benieuwd! Ook regelen we alvast wat dingen voor vrijdag: een boot om terug te gaan naar Bali, een vliegticket naar Singapore en een slaapplek voor daar. Is even lastig met het vooroorlogse internet hier op het eiland, maar toch gelukt. Je vraagt je bijna af hoe backpackers dat allemaal deden voordat internet bestond... ;)
Aangezien Singapore een erg dure stad is, zijn we na wat zoeken op internet bij een homestay beland. Een moeder en zoon verhuren een kamertje in hun appartement aan de rand van Singapore. We zijn benieuwd...!

Woensdag de 8e wandelen we na een heerlijk ontbijtje van Anton richting de duikschool voor onze 1e duik van vandaag, locatie 'Simons Creek'.
Zodra we het water inspringen zien we gelijk hoe slecht het zicht hier is. Later horen we dat dit nog komt door een storm die een paar dagen ervoor is langsgeweest. Waar je normaal iets van 20 meter zicht in strak helder blauw water hebt, komt het nu niet verder dan 5 meter in een groene troebele omgeving. Helaas valt de duik hierdoor tegen en zien we eigenlijk niet veel. Wel veel dood koraal helaas.
Na een lekkere lunch en wat relaxen bij het zwembad van de bungalow lopen we 's middag opnieuw naar de duikschool voor duik nummer twee, Shark Point.
Ook hier helaas erg slecht en troebel zicht. Na lang zoeken vinden we uiteindelijk 1 baby whitetip haai van nog geen 50 centimeter.
Wel komen we halverwege de duik twee grote kreeften en later nog twee octopussen tegen. Erg gaaf, want dit is voor ons allebei de eerste keer dat we een octopus zien tijdens het duiken. Maakt meteen de dag weer helemaal goed :)
Om dat te vieren gaan we 's avonds naar de Ierse pub voor cocktails en pizza. Oke daar is niks Iers aan, maar 't was wel lekker!

Op onze laatste dag op Gili T staat er een kookworkshop van onze gastheer Anton op het programma. Hij vond namelijk dat we te weinig typisch Lombokse gerechten hadden geleerd tijdens onze eerdere kookworkshop en dus bood hij ons spontaan aan onze kennis wat bij te schaven. Maar eerst naar de markt voor ingrediënten! 
 Nou ja markt, ergens midden op het eiland is een klein pleintje waar geen toerist te vinden is, maar alleen de locals hun boodschappen komen doen. Vis en kip ligt daar zij aan zij op een smoezelig kleedje in de brandende zon, maar alles is er wel spotgoedkoop. Voor nog geen 4 euro halen we alles wat we nodig hebben om met z'n 5en van te kunnen eten die avond. Kip, spinazie, knoflook, uien, paprika, kokosnoot, gember, ketjap, tomaten, pepers, bananen, bloem en nog veel meer exotische kruiden maar daarvan weet ik de namen niet meer ;) Uiteraard met hulp van Anton, want zodra ze toeristen zien gaan de prijzen meteen allemaal omhoog. Maar Anton zorgt ervoor dat we echte local prijzen krijgen.
Terug bij de bungalow begint fase 1 van de les; groente wassen en snijden. Nathas is enthousiast bezig, maar volgens Anton moeten de stukjes chili kleiner:"No sista, make it smaller sista!"
Als alles voorbereid is duiken we het zwembad in en genieten we van een heerlijke laatste middag daar. 
Eind van de middag gaan we de keuken in voor het echte werk. Onder leiding van Anton maken we kip curry, gefrituurde kip met boemboe, urap urap, twee vegetarische gerechten en als toetje pisang goreng.
Samen met Anton, Dian en Andre genieten we daarna van een heerlijk homemade afscheidsetentje...

's Nachts in bed draai ik me tijdens m'n slaap om en bam, het schiet weer in m'n rug. Grrr komt weer lekker uit zo met een reisdag voor de boeg, maar ja maar even snel wat medicijnen en spierverslappers ingenomen en dan zien we het de volgende ochtend wel...
Helaas hebben de medicijnen niet veel geholpen, want ik sta 's ochtends met pijn op en kan amper lopen. We nemen afscheid van Indigo en laten ons door paard&wagen naar het haventje brengen. De boot is maar een half uurtje te laat dit keer, dat valt niet tegen.
Tijdens de tocht van 1,5 uur merk ik dat de pijn steeds heftiger wordt en bij aankomst op Bali heb ik de hulp van Nathas nodig om uit m'n stoel en van de boot af te komen. We besluiten meteen naar een ziekenhuis te gaan in plaats van in de wachtende bus te springen die ons naar de luchthaven van Bali zou brengen. Dit gaat zo echt niet en op deze manier wordt het niks om later die dag naar Singapore te moeten vliegen. Een taxi brengt ons naar een kleine prive-kliniek in de buurt. Daar krijg ik een injectie in m'n rug tegen de pijn en moet een uurtje blijven liggen totdat het ingewerkt is. Ondertussen vragen we ons af of het wel verstandig is om die avond naar Singapore te vliegen, maar ja de tickets zijn al betaald dus lastig lastig...
Gelukkig is een uur later de pijn een heel stuk minder geworden en dus besluiten we om toch richting het vliegveld te gaan. Bepakt en bezakt met een nieuwe voorraad medicijnen moet dat helemaal goedkomen! We krijgen allebei nog een kop thee en een boterham met jam van de aardige mensen daar en we kunnen weer op pad. 
Een taxi brengt ons in ongeveer 1,5 uur naar het vliegveld. Het leek nog even krap te worden qua tijd, maar gelukkig laat Tigerair ons ook deze keer niet in de steek als blijkt dat de vlucht een uur vertraagd is...
Ach ja dan maar wat rondhangen op het vliegveld en uiteindelijk is het na een lange dag reizen en wachten iets van 10 uur 's avonds voordat we vertrekken. 

Op naar Singapore!!

4 Reacties

  1. Dirk:
    6 februari 2014
    Wederom een heel mooi avontuur. Had wel gedacht dat jullie alvast een nieuw backpack avontuur aan het bedenken zijn, maar het is wel een enorme ervaring om dit mee gemaakt te hebben. Nog een maand te gaan, nog veel plezier samen
  2. Marjolein:
    7 februari 2014
    Ik meld me bij deze alvast aan voor de bandopname ;) En als ik al die gerechten voorbij hoor komen krijg ik gelijk honger! Jammie Jammie! Ben benieuwd wat er op Gili verstopt ligt voor ons.... ;)
  3. Frans:
    7 februari 2014
    He brotha en sista ik kan het wel blijven zeggen het blijft elke keer weer spannend en leuk en interessant maar nog even op je tanden bijten dan mag je weer naar het fijne Kikkerlandje blijf vooral genieten en schijven Gr. en veel liefs van paps en mams
  4. Ivan:
    14 februari 2014
    Hey Marjolein, hmmm wie weet! Misschien is het wel een cd met live opname van Nathas die aan het zingen is! ;)