Mozambique, de zwarte bladzijde van onze reis

Mozambique, de zwarte bladzijde van onze reis

Het zou nu heel flauw zijn om alleen een hele zwarte pagina te posten, dus dat doen we niet ;-)

Veel te lang al geen verslag meer geschreven en het is een beetje mosterd na de maaltijd nu, maar we doen echt ons best om in te halen...

We gaan even een maand terug in de tijd: dinsdag 19 november.
Na een goede nachtrust in Mokopane, Zuid Afrika zitten we vandaag een hele lange dag in de auto (van 9.00 tot 18.00 uur). Onderweg hebben we veel oponthoud door wegwerkzaamheden. We moeten nog boodschappen doen (onder andere om zogenaamde cadeautjes te kopen voor de politieagenten in Mozambique) en tanken. Bij het tankstation worden we aangesproken door een armoedig uitziende man die ons vraagt of we een afgekloven Bic pen van hem willen kopen. Ehm nee, geen behoefte aan. Dan gaat hij over op de smeektoer door te vertellen dat hij net uit de gevangenis is en dus een beetje financiele hulp nodig heeft om de boel weer op de rit te krijgen. Hij kijkt Ivan met zielige ogen aan en zegt "I killed my wife man, you understand!". Gelukkig begrijpt Ivan dat niet en rijden we door.

De grensovergang bij Mozambique verloopt chaotisch. Er springen meteen 5 jongens bovenop ons die van alles voor ons willen regelen en van ons willen weten. We kunnen die jongens betalen om voor ons een stempel van een douane-beamte te regelen (stempel dat de auto in orde is en dat je geen "verboden" goederen bij je hebt). Anders kost het je uren in de rij staan.  Ze lijken de waarheid te spreken, want we zien inderdaad een lange rij toeristen staan.  We stemmen in en de jongens lopen naar voren, krijgen meteen een stempel (zonder controle dus) en we kunnen na het betalen van zo'n €8,00 door naar de paspoortcontrole. Uiteraard vinden ze het bedrag wat wij ze hebben gegeven te laag en vertellen mij hondsbrutaal dat ik voortaan harder moet werken thuis om meer geld mee te nemen naar Mozambique. Dus..... Ik kookte natuurlijk, maar hield me in omdat je hier nu eenmaal beter kunt zwijgen dan je mond open doen weten we! ;-)
De visa hadden we gelukkig al in Kaapstad geregeld, dus de paspoortcontrole verloopt toch nog best soepel. Met de visa en de stempel voor de auto kunnen we de lange rij wachtenden voor ons overslaan en we rijden Mozambique in.
De corruptie is begonnen!

Al na 5 minuten passeren we de eerste politiepost... Wat een meevaller, we mogen zomaar doorrijden!
Het begint donker te worden en misschein is dat de reden dat we geen politieposten meer tegenkomen onderweg naar Maputo, de hoofdstad.
De rit naar Maputo is vreselijk. Geen verlichting, de tweebaansweg wordt door alle auto's als een vierbaansweg gebruikt, iedereen plakt achterop en er zitten enorme gaten in de weg. Ook Maputo zelf is één grote chaos. 
Eindelijk hebben we het hostel gevonden "Fatima's place". Ook hier weer een teleurstelling: ze berekenen opeens 2x de prijs die ze vermelden in de Coast 2 Coast (de backpackersbijbel van zuiderlijk Afrika). Dat vinde we echt te gek, daar hebben we ook een normaal hotel voor. Dan maar kamperen.... Want ze zouden ook een camping moeten hebben. Dat kan, vertelt de eigenaar.....op het dak van het hostel en hij wijst naar boven.
Uhm.... En hoe gaan we daar komen met onze auto met daktent!?! Zucht, we zijn moe en besluiten dan toch maar een veel te dure hostelkamer te boeken voor 1 nacht. 1 nacht, dat was het plan, maar de eigenaar vertelt ons meteen dat we morgen onmogelijk het hostel kunnen verlaten om naar Tofo (kustplaats) te rijden. Morgen is het verkeizingsdag en het zou voor de toeristen onveilig zijn de straat op te gaan. De rebellen zouden de verkiezingen willen verstoren door o.a. toeristen te kidnappen. We moeten morgen dus binnen blijven is het dringende advies...zin in! 
Maar veiligheid voor alles uiteraard, dus boeken we twee dagen in dit vieze, veel te dure hostel.
Het is inmiddels 20.30 uur, dus gaan we eerst maar een hapje eten. De keuken van het hostel is normaal open tot 21.00 uur, maar niet vandaag natuurlijk. Er wordt geen echte reden voor gegeven en de eigenaar zegt alleen maar "sometimes 9 'o clock is not 9 'o clock" en duikt terug in zijn mobiele telefoon. Dan maar naar de overkant van de straat en daarna snel naar de kamer, we zijn versleten. De kamer: vies, muf, stinkende lakens, ramen kunnen niet dicht, dus veel herrie van buiten, sanitair moeten we delen en is ontzettend smerig, wc's spoelen niet door, een steen als kussen en de vering komt door het bed. En morgen mogen we niet eens weg!! :-(

Woensdag 20 november, verkiezingsdag.
Best een beetje spannend, want iedereen is een beetje zenuwachtig. We hangen wat rond in het hostel vandaag en kletsen wat met de andere gasten. Aan het einde van de middag lijkt het nog steeds rustig op straat en de verkiezingen verlopen rustig volgens het nieuws op tv. Twee Engelse gasten besluiten aan de overkant van het hostel een biertje te gaan drinken. Wij gaan mee, want we zijn het binnen zitten spuugzat. We krijgen toestemming van de eigenaar en de beveiliger laat ons vrij! 
Een van de Engelsmannen vertelde dat hij vroeger vrachtwagenchauffer is geweest en daarom lange tijd in Nederland heeft gewoond. In Rotterdam zei hij, naja...een klein plaatsje ernaast misschien kennen jullie het wel: Spijkenisse. Bleek de beste man dus jaren daar gewoond te hebben en hij wist zelfs nog te vertellen dat Double Diamond toen the place to be was. Moet wel heeeeeel lang geleden zijn geweest dan haha. Een gezellig drankje op het terras, totdat het plots enorm begint te regenen en binnen een minuut zijn we doorweekt. We gaan vroeg slapen, hopelijk kunnen we morgen door naar de stranden van Tofo Beach (350 km).

Op donderdag 21 november staan we vroeg op om langs een notaris te gaan. Hier laten we officiele kopiën maken van ons paspoort en internationale rijbewijs. Met een notariële stempel en handtekening kunnen we dit gebruiken als we bij politieposten aangehouden worden. Het schijnt dat wanneer je hier je originele paspoort afgeeft, je een groot probleem hebt omdat de politie zo corrupt is dat je een enorme som geld moet betalen om het document weer terug te krijgen. Daar hebben we geen zin in natuurlijk, dus bereiden we ons voor.
Het gaat wat rommelig bij dat kantoor, maar gelukkig worden we geholpen door een aardige jongen die voor ons in de rij staat en goed engels spreekt.
Eindelijk kunnen we dan op pad. Na 10 minuten in de auto worden we aan de kant gezet door een opgefokte jonge agent. Hij begint te tieren en vraagt ons naar ons rijbewijs en paspoort. Die geven we natuurlijk niet meteen en vragen wat er aan de hand is. Volgens hem hebben we hem op de foto gezet vanuit de auto en dat is verboden. Sterker nog, volgens hem moet je een vergunning hebben in dit land om überhaupt ergens foto's van te mogen maken!
Hij haalt een oudere agent met een enorm geweer erbij om ons te imponeren. Ze controleren zo'n 7x de camera terwijl ik deze stevig vasthoud en kunnen geen foto vinden waar de agent op staat (en dat klopt, want ik was een stukje aan het filmen, maar ze lijken niet te begrijpen dat er ook een filmfunctie op zit ;-)). We moeten een "excuusboete" betalen van €50,00. Dus we moeten onze excuses maken terwijl ze geen bewijs hebben gevonden dat we iets fout hebben gedaan!?! Ok, zo gaat dat hier dus.... Nou daar waren we natuurlijk niet toe bereid, maar urenlang hier staan heeft ook geen zin. Na onderhandeling betalen we uiteindelijk zo'n €18,00 en mogen verder. Tot zover het filmen in Mozambique dus. Voor je hetweet staat er ergens een politieagent....

We glippen langs een paar politieposten door heel dicht op een toerist voor ons te rijden (ze pakken meestal de voorste), maar na twee uur rijden is het weer raak. Controle van de autopapieren. Hier wordt al snel duidelijk dat de agenten dus GEEN genoegen nemen met notariële papieren. Ze horen dat officieel wel te accepteren, maar ja, vertel ze dat maar eens!
Volgens deze agent rijden we onverzekerd rond in Mozambique en hadden we bij de grens een aparte verzekering moeten afsluiten. Op onze vraag waarom niemand ons daar op gewezen heeft toen, antwoordt hij dat dat onze eigen verantwoordelijkheid is om dat te beseffen en dat zo'n verzekering alleen bij de grenspost te verkrijgen is. Gelul wat ons betreft, maar ja wederom een impasse he.
Boete: €250,00. Maar als we dan nog geen verzerking hebben, kunnen we bij de volgende controle dus weer een boete krijgen? Nee, dan moet die politieagent hem maar even bellen en dan zal bij zeggen dat we al een boete hebben gehad..... Jaja!
Uiteindelijk komen we weg met een donatie van €7,50 en ergeren we ons ondertussen kapot aan de corruptie en chaos op de weg. Als we inderdaad onverzekerd rondrijden en er iets gebeurt,  hebben we een heel groot probleem. En aangezien de snelweg hier tevens gebruikt wordt als fietspad, stoep, verkoopstal en kinderspeelplaats (er is hier overigens geen kind dat op school lijkt te zitten), is die kans helemaal niet ondenkbaar!
Twee politieposten later, rond 13.00 uur en met 175 km op de teller voor vandaag besluiten we dat we inmiddels zo klaar zijn met dit land, de chaos, de mensen en vooral de corrupte politie dat we omkeren en met gierende banden Mozambique verlaten!

Net voor zondondergang bereiken we de grens met Zuid-Afrika, wat momenteel als thuiskomen voelt.
Alhoewel, na 5 minuten een politiepost.....zucht.....
Een vriendelijke agent vraagt naar onze papieren, maar zodra hij hoort dat we toeristen zijn die aan het rondreizen zijn mogen we verder zonder iets te laten zien. Hij heet ons welkom in zijn land en wenst ons een hele fijne reis verder..... Kijk, zo kan het dus ook!!

Rond 20.00 uur komen we aan in Nelspruit waar we snel een B&B boeken, daarna een hapje eten waarbij we proosten op de veilige 'thuiskomst' en na een warme douche gaan slapen.
Tijdens het eten bespreken we wat we met onze laatste twee weken in Afrika gaan doen nu Mozambique dus niet doorgaat.
Morgen door naar Sodwana Bay  aan de oostkust van Zuid-Afrika is ons plan. Daar hopen we eindelijk van de zon en zee te kunnen genieten en een paar duiken te maken.

Mozambique, daar zul je ons nooooooooit meer zien, maar goed dat was wel al duidelijk denk ik haha...