Tot ziens Afrika, u was geweldig!

Tot ziens Afrika, u was geweldig!

Vrijdag 22 november, terug in Zuid Afrika dus na een minder geslaagd avontuur in Mozambique. Dan maar de oostkust van Zuid Afrika opzoeken!
De weg naar de kust gaat door een gebied waar vroeger veel Nederlandse boeren zijn neergestreken nadat ze door de Engelsen werden verjaagd uit Kaapstad. Veel plaatsnamen hier zoals Amsterdam en Amersfoort doen je denken aan die tijd.

Laat in de middag bereiken we na een rit van zo'n 500 kilometer Sodwana Bay. We hadden een leuk klein kustplaatsje verwacht met een strandje en wat horeca. Maar wat blijkt, Sodwana Bay is een dorpje van welgeteld 1 straat lang en omdat het gebied onder natuurbescherming valt, moet je entree betalen om het strand op te mogen!
De camping waar we dachten te slapen bleek geen goed idee. Een groot dicht begroeid bos zonder voorzieningen maar wel vol agressieve apen. We boeken even snel een hut bij Lodge Vis-Agie voor één nacht, morgen zien we wel weer verder.

De volgende ochtend gaan we op pad voor een camping. Na een tijdje komen we terecht op een kleine camping en geven bij de receptie aan dat we eerst even een kijkje willen nemen of onze auto hier wel past. Terwijl we met z'n 2en een rondje lopen over de camping spreekt een ouder echtpaar ons aan. Ze blijken de eigenaren te zijn. Na het horen van onze reisverhalen bieden ze ons een huisje aan met een flinke korting. Het is alsof ze onze gedachten konden lezen, want we waren eerlijk gezegd wel een beetje klaar met dat camperen haha.
Naast Maak 'n Jol (naam van de camping) zit een hotel met duikschool erbij. Hier boeken we enkele duiktrips voor de dagen erna.
's Avonds eten we buiten op ons terras met een vuurtje en een wijntje..... Zo, dit is vakantie!! Heerlijk om even een stenen huis te hebben :-)

Zondag 24 november hebben we twee duiken op het programma. Om 9.00 uur de eerste. Ivan heeft helaas bij het dalen te veel last van zijn oren en moet zijn duik onderbreken. Onder water zie ik een grote murene, schildpadden, grote gele trompetvissen, een grote schorpioenvis en nog veel meer. Het koraal is hier verrassend gezond!
Na de eerste duik varen we terug naar het strand en eten we wat. Ivan kan de tweede duik 1 op 1 met een duikgids naar beneden. Dat is fijn, want dan hoeft hij zich niet bezwaard te voelen dat hij wat langzamer zakt dan de rest. Om 13.00 uur de tweede duik en die gaat gelukkig prima. Sterker nog, Ivan ziet meer dan de rest van de groep. Schildpadden, murenes en een verpleegsterhaai.
Morgen dus maar weer samen naar beneden :-)
Het is 's middags geen strandweer, dus na een warme douche genieten we van ons huis en spelen een potje pool in de bar. Bij het maken van het avondeten moet ik op de bank gaan staan om in de pannen te kunnen kijken. De gaspitten zitten namelijk bovenop de combimagnetron die op zijn beurt weer op het aanrecht staat haha, wie dat heeft bedacht?!
De leftovers geven we aan de niet-engels-sprekende security jongen van de camping die zijn bordje binnen 2 minuten leeg heeft. Achteraf blijkt hij uit Mozambique te komen zo begrijpen we uit het potje 'Hints voor toeristen' Als we dat van te voren hadden geweten....... ;-)

Maandag 25 november staan er weer twee duiken op het programma. Wanneer we op de boot onderweg zijn naar onze eerste duiklocatie komen we een groep dolfijnen tegen. Hup, vinnen aan, duikbril op en het water in om met deze geweldige beesten te zwemmen. Gaaf!! We maken een mooie duik, eten hierna weer een broodje op het  strand en onderweg naar onze tweede duikplek zien we walvissen zwemmen. Ook deze tweede duik is weer mooi!

Dinsdag 26 november checken we uit en rijden we richting St. Lucia, een toeristisch kustplaatsje. Onderweg rijden we door het Mkuzi-park wat door de regen erg groen en bebost is. Hierdoor zien we helaas niet veel beesten.
Geen campings te vinden daar (jammer zeg ;-)) en we boeken een leuk appartementje midden in het centrum bij Shonalanga Lodge.

De volgende dag regent het heel de tijd en maken we er een rommeldagje van. Uitgebreid ontbijt, uitgebreid in bad, regelen wat zaken op internet, zetten een verslag online en 's avonds gaan we lekker uit eten.
Ach, je moet wat als het regent!

Donderdag 28 november; weer de heeeeeeele dag regen.
Zucht....... Nog een rommeldag dan maar.

Maar de dag erna is het eindelijk droog en kunnen we naar het strand. Het is geen echt strandweer, maar bij aankomst is het onwijs druk. Op het strand zelf, maar ook op het grasveld ervoor; overal zien we spelende kinderen, mensen die braaien en er klinkt luide muziek uit de enorme boxen. Het blijken de examenklassen te zijn met familie en vrienden. Zij zijn klaar met school voor dit jaar en vieren feest. Leuk om te zien!

Zaterdag 30 november: op naar Richards Bay, het belangrijkste havenstadje in de buurt. We hebben twee nachten gereserveerd bij Bayshore Inn, prima hotel. We pakken na het inchecken een terrasje en en duiken zodra het weer slechter wordt het winkelcentrum in. 's Avonds na het diner naar de bioscoop: "A Long Walk to Freedom" over het leven van Nelson Mandela. Een erg indrukwekkende film met een extra lading omdat we de afgelopen 3 maanden tussen de afrikanen hebben geleefd en veel van zijn invloeden hebben gezien.

Zondag 1 december hebben we een soortgelijke dag. Een beetje winkelen, Ivan bezoekt meteen even een kappertje, winkelen nog wat, uit eten en weer naar de bioscoop. Deze keer naar "The Hunger Games 2". Leuke film, maar beetje jammer van het einde...

De volgende dag zitten we een lange, saaie dag in de auto richting Johannesburg. Bij een klein plaatsje "Krugerdorp" willen we ongeveer uitkomen om morgen naar het Rhino & Lionpark te gaan. Rond 19.30 uur vinden we eindelijk een betaalbaar hotel en we mogen de auto in de parkeergarage zetten. Oeps, onze auto is te hoog! We moeten de andere (hogere) ingang hebben en rijden de auto om. En inderdaad, dat past net. Maar wanneer de hotelmanager ons een plekje wijst in de garage gaat het alsnog mis. Er hangen in de parkeergarage losse en scherpe stellages aan het plafond die dwars door onze beschermhoes en tentdoek gaat. Ook is de trap van de tent verbogen. Shittttt, twee dagen voordat we de auto in moeten leveren. De hotelmanager zegt wel sorry, maar daar hebben we natuurlijk niets aan. We maken voor de zekerheid foto's voor de verzekering, eten even snel wat en gaan dan maar een beetje balend slapen.

Dinsdag 3 december plakken we eerst goed de gescheurde hoes af om de regen buiten te houden. Dan rijden we richting het Rhino & Lionpark om hopelijk met babyleeuwtjes te spelen. Het is een mooi park en we rijden door het park eerst naar de creche. Ze hebben vier leeuwtjes van 6 maanden waar je mee kunt spelen en een groepje van twee leeuwtjes en een luipaardje van 2 maanden. We besluiten om ze beiden te bezoeken. Alle diertjes blijken nogal slaperig en blijven liggen waar ze liggen....begrijpelijk maar jammer!
We stappen de auto in en rijden naar het andere gedeelte waar ze afgeschermde gedeelten hebben met witte leeuwen, wild dogs en cheeta's. Onderweg zien we ook nog een neushoorn met baby-neushoorntje van erg dichtbij.
We gaan toch nog heel even langs de creche voordat we het park uitgaan om te kijken of ze nu iets actiever zijn.... En ja hoor, ze spelen weer! Snel naar binnen en door een kleine tip te geven aan de verzorgster mogen we langer blijven en maakt de verzorgster foto's van ons. Superschattig is dat baby-luipaardje!!! Eén van de kleine leeuwtjes besluit zijn tanden in Ivans rug te zetten en heeft geen zin om los te laten. Gelukkig niet door zijn t-shirt heen en geen bloed, maar ongelooflijk hoe sterk zo'n kleintje al is. 
Na het park rijden we door naar Guesthouse Melville in Johannesburg. Hier wordt morgen de auto opgehaald, dus maken we 'm voor het donker nog even leeg.
Hopen dat we niet al te veel problemen krijgen door dat parkeerongelukje van gisteren...

Woensdag 4 december
Na een lekker ontbijtje wordt de auto opgehaald. Volgens deze meneer doen ze (verhuurder Bushlore) niet zo moeilijk over die trap en de tenthoes. Laten we het hopen!! De auto was verder in orde.
We zoeken alle spullen die we de afgelopen maanden hebben verzameld goed uit en leveren onze was in bij de receptie. We hebben een hoekje gemaakt met spullen die we niet mee gaan nemen nar Azië; kleding,  voedsel, matrasjes, koekepan, houtskool, etc. De mevrouw van de receptie kan het heel erg goed gebruiken, dus dat is een goed doel :-)
's Middags gaan we naar de Nelson Mandela square, een groot en poepiechique winkelcentrum met een gezellig buitenpleintje vol restaurants. Op dat plein staat een enorm standbeeld van Mandela. Bizar om deze verschillen te zien in Jo'burg; de arme townships en dan dit over-the-top winkelcentrum, geheel in kerstsfeer met winkels als Gucci, Boss, L. Vuitton en Cartier.
's Avonds kijken we een hele slechte kerstfilm op tv (toch een beetje in de kerstsfeer komen).

De volgende ochtend worden we na het ontbijt opgehaald door JoziTours waarmee we naar het Apartheidsmuseum gaan. Groot en indrukwekkend.
Hierna rijden we via SoccerCity (het stadium waar de WK-finale in 2010 werd gespeeld en waar Ivan destijds dus al geweest was om Nederland aan te moedigen) naar Soweto; het grootste township van Jo'burg. Hier wonen 4 miljoen inwoners, bizar groot en ze hebben hier binnen ook verschillende klassen: "rijk", "middenklasse" en arm. En arm betekent hier ECHT ARM!!
We lunchen in een restaurantje waar Winnie Mandela nog steeds eigenaar van is. Tegenover dat restaurant staat het oude huis van Nelson Mandela; het is nu een museum.
Dan bezoeken we nog het Hector Pieterson museum. Hector is een 13-jarige jongen die symbool staat voor de opstand van scholieren in Soweto. Scholieren demonstreerden op 16 juni 1976 tegen de invoer van Afrikaans en Engelstalig onderwijs omdat zij vonden dat ze gewoon les moesten krijgen in hun eigen lokale taal. De vredige protesten werden hardhandig neergeslagen door de Apartheidsregering en er vielen honderden doden die dag, vooral kinderen inclusief dus Hector Pieterson...
Dan rijden we door naar naar het arme gedeelte van Soweto, waar we bij een oudere vrouw worden uitgenodigd om binnen te komen kijken. Uiteraard kost dat ons wel wat geld, maar wat we daar zien...... Schrijnend, dus het komt goed terecht! Geen water, geen elektriciteit, geen sanitair, er wordt gekookt op butaangas en 's avonds is er licht van een kaarsje. Ze slaap samen met haar twee zoons in een minislaapkamertje in een eenpersoonsbedje. En wat een rommel!!! 
Op straat daar worden we bestormd door een groep kinderen (3-13 jaar) die ons meteen en zonder gene vragen om spullen en geld. En toen we vertelden dat we niets bij ons hadden wezen ze naar onze Ray-Ban zonnebrillen ;-)
Het was een lange dag met veel indrukken. Eenmaal terug eten we snel wat en pakken we de tassen in.... Morgen  vliegen we naar Azië voor een nieuw avontuur!!

Vrijdag 6 december
Niets vermoedend staan we deze ochtend op om te douchen, de laatste spulletjes in te pakken en te ontbijten. Daar horen we dat die avond ervoor Mandela is overleden.......stil........
We zijn gisteren nog bij zijn oude huis in Soweto geweest, op Robbeneiland, hebben drie maanden in Afrika geleefd en zoveel over zijn leven en invloeden geleerd en dan dit, op de dag dat we Afrika verlaten.
Tijdens onze rit naar het vliegveld is onze taxichauffeuse zo aardig om ons langs zijn huis (waar hij dus is overleden) te rijden en laat ons uitstappen om foto's te maken. 
Rond het huis staan honderden mensen en cameraploegen. Veel bloemen, kaarsen en tekeningen..... Blank, zwart, moslim, kinderen, bejaarden; alles danst en zingt om het leven van Mandela te vieren. Heel bijzonder om zo afscheid te nemen van Afrika!
Op het vliegveld aangekomen is er weinig te merken van zijn overlijden, behalve dan dat de tv's in de restaurants aan staan met het nieuws en hier en daar staat zijn foto.
Om 14.30 uur plaatselijke tijd vliegen we richting Doha, Qatar om 8 uur later aan te komen. 
Hier vliegen we 2 uur later door naar Jakarta, Indonesië; een vlucht van 7 uur. Hier komen we uiteindelijk zaterdag 7 december om 15.30 uur plaatselijke tijd aan.

Alweer op de helft dus van onze reis, wat gaat de tijd hard zeg! Ben benieuwd wat Azie allemaal voor ons in petto heeft... :)