Thailand voor beginners: Chiang Mai

15 februari 2014 - Koh Phangan, Thailand

Thailand voor beginners: Chiang Mai

Dinsdag 14 januari
Na een vlucht van 3 uur landen we op Thaise bodem, Chiang Mai om precies te zijn.
We nemen een taxi naar ons guesthouse, CS House. Dit ligt net buiten de oude stadsmuren en is blijkbaar nogal lastig te vinden voor de taxichauffeur, die ons na drie telefoontjes met CS House toch netjes voor de deur afzet. 
We komen aan in een relaxte en vriendelijke sfeer bij eigenaar Max en zijn vriendin. Alle kamers komen uit in een gemeenschappelijke tuin waar 's ochtends het ontbijt geserveerd wordt. Gezellig.....hopelijk is het 's avonds laat minder gezellig in de tuin, maar we zijn al snel gerustgesteld als we de huisregels zien hangen. Met stip op nummer 1: 's avonds na 22:00 uur GEEN herrie meer in de tuin :-)
We gaan 's avonds even snel het centrum van Chaing Rai in voor het avondeten en al snel komen we erachter dat ook het Thaise voedsel ons wel bevalt. Ivan maakt kennis met kip cashewnuts (wat later zijn favoriete voer zal worden) en ik krijg een heerlijke viscurry voorgeschoteld. Op de terugweg kopen we bij een kraampje vers gesneden fruit als toetje voor € 0,22.  Terug bij ons guesthouse is het heerlijk rustig en gaan we lekker slapen!

De volgende ochtend besluiten we het die dag heeeeeel erg rustig aan te doen en te bedenken wat we de komende dagen allemaal willen doen hier. We bekijken wat folders, spreken de eigenaar van CS House en lezen reviews op internet.
's Avonds gaan we naar de gezellige nightbazaar om wat te winkelen en te eten. Terwijl we daar heen wandelen zien we onze allereerste Thaise ladyboy.Tja, blijft toch een bijzonder moment hè ;)

Donderdag de 16e vieren we ons drie-jarig jubileum!
Om 8:00 uur die dag worden we opgehaald door een busje van Chang Siam Elephant Mahout Training Camp (ja, dat is een hele mond vol ;-)). Het 'busje' is eigenlijk niets meer dan een pick-up truck met achterin twee zijwaartse banken (je zit dus schuin) en is verder helemaal open. Niet echt comfortabel dus, maar ach, er zitten vier mensen in en met z'n zessen is het prima te doen. Na 10 minuten stoppen we voor nog twee mensen, we zitten nu toch echt wel vol en gelukkig, het busje rijdt door Chiang Mai uit. 
Maar na 20 minuten stoppen we bij een tankstation en worden er doodleuk nog eens twee (hele grote) mensen bijgepropt!! Anderhalf uur later komen we, een beetje misselijk en stijf van de rit, aan bij het olifantenpark. 
We hopen op een leukere ervaring dan in Plettenberg, Zuid-Afrika waar alles heel erg geregisseerd werd door het personeel van het park (you stand here, touch there, you make picture now, next......weten we het nog?!?) 
Her en der staan wat olifanten en we zien een moeder met een kleintje. Maar, hé...... Ze staan aan de ketting!! Dat wilden we nou juist NIET zien en we hebben juist voor dit park gekozen omdat deze bekend staat om de goede zorg voor hun dieren.
We krijgen allemaal een driekwart sportbroek en een trainersshirt uitgereikt (errug charmant haha) en we kleden ons om. Dan is het tijd om de commando's te leren. Stop, gaan, vooruit, achteruit, links, recht, ...., maar dan in het Thais natuurlijk. En elk woordje moeten we klassikaal vijf keer herhalen. Ivan vindt het maar niets en moppert "ik zit toch niet in een kleuterklas?!?"
We mogen hierna de commando's allemaal even oefenen op een olifant zelf. Wat een enorm beest zeg! En met onze ervaring van camping Elephant Sands in Botswana (waar een jongen was aangevallen door een olifant) nog vers in ons geheugen vinden we het ook best een beetje spannend.
Al snel wordt duidelijk dat deze beesten vooral hun eigen gang gaan en onze commando's in de wind slaan. Ze luisteren enkel naar hun eigen trainer / verzorger, of wel naar ons maar dan alleen als er een tros bananen voor de slurf wordt gehangen ;)
Na het oefenen is het tijd voor het echte werk: samen worden we op de grootste olifant die er rond loopt gezet en worden we een uur rondgelopen door de jungle. Heel erg lekker zit je niet op de botten van zo'n beest, maar het is wel echt een super-ervaring!!
Na de wandeling gaan we met trainers en olifanten de ijskoude rivier in om de ollies te wassen en ze te laten spelen in het water. Ge-wel-dig om met 5 van die beesten in de rivier te spelen. Zelf lijken ze er ook erg van te genieten en voor heel even letten ze helemaal niet op de trainers of ons :-) Mooi om die beesten zo lekker zorgeloos bezig te zien.
Voor de foto worden we nog even flink natgespoten door die slurfen en zeiknat en koud zitten we even later aan de lunchtafel.

Na de lunch is het tijd voor het middagprogramma: we bezoeken een waterval op de route. Na de Victoria Falls in Zimbabwe te hebben gezien valt natuurlijk elke waterval een klein beetje tegen, maar toch leuk als je er in de buurt bent.
Ook stoppen we nog bij een klein authentiek dorpje, waar het op wat zwijnen, kippen en honden na, echt uitgestorven is. Zielig om te zien hoe alle zwijntjes aan een lijntje van maximaal 30 cm vastzitten, ze kunnen zich totaal niet bewegen. 
Er is één vrouw wel thuis en uiteraard kunnen we daar iets bij kopen ;-). Ze weeft sjaal en tafellakens. €2,20 voor een sjaal en €5,50 voor een tafellaken. Geen geld als je bedenkt dat ze drie dagen over 1 sjaal doet en zelfs een hele week over 1 tafellaken.
Door naar de rivier voor het bamboo-raften. Klinkt spannend! Eenmaal aangekomen worden we met 4 personen op een bamboovlot gezet en met een slakkengang door de rivier gevaren door een jongen die het vlot voortduwt. Niets spannends aan dus haha. De rivier is ook nog eens erg koud en we zitten zo'n 30 cm onder water. Koud en nat dus, maar grappig voor even.
Na een half uurtje worden we aan de kant gezet en bedanken we de jongen. "Oh no, no finish" roept ie. Aaai, we moeten alleen even 50 meter lopen omdat dit blijkbaar een gevaarlijk stukje is. En weer met onze koude natte billen het water in. Ff doorbijten!! Na nog eens 30 minuten worden we weer aan de kant gezet, we bedanken de jongen weer en horen tot onze geruststelling de fijne woorden "you're welcome, bye!"
Boven in een restaurantje kleden we ons om en krijgen we een drankje met bananenchips en vers fruit. We zijn klaar voor de terugrit.

Na 1,5 uur rijden, rond 18:30 uur, komen we 'thuis' van een leuke maar vermoeiende dag.
We gaan heel even een uurtje liggen, nemen een warme douche en eten bij een gezellig tentje in het centrum met live muziek. Daar proosten we op de komende 60 jaar samen! <3

Vrijdag 17 januari
We slapen lekker uit, ontbijten en relaxen wat in de tuin van CS House.In de middag gaan we het centrum in en kopen twee tickets voor het Muay Thai boksen voor vanavond. Ook informeren we bij verschillende tour-operators hoe het nu precies zit met het verlengen van je visa of de visarun, maar stuk voor stuk lijken ze het niet te begrijpen. Dan moeten we zelf maar iets verzinnen. We hebben een visum voor 30 dagen, dus we hebben nog wel even om dit goed uit te zoeken.
We eten die avond langs de weg bij een stalletje en als toetje delen we een pannekoek nutella. Om 21.00 uur begint de avond Muay Thai boksen bij het Thaphae Boxing Stadium. Er staan 7 gevechten op het programma. We krijgen eerst een demonstratie te zien en bestellen wat te drinken. Het voorprogramma bestaat uit 4 gevechten (2x heren en 2x dames), dat valt wat tegen.... We krijgen sterk de indruk dat deze dames en heren met een gemiddelde leeftijd van 15 jaar voor het eerst een 'echte' wedstrijd boksen.
Na het voorprogramma worden er een stuk of 8 jongens in de ring gezet en geblinddoekt. We hebben geen idee waar we naar kijken wanneer de jongens opeens allemaal op elkaar en in de lucht beginnen te meppen. Eén 'scheidsrechter' zonder blinddoek duwt de jongens naar elkaar toe en moet nog uitkijken dat hij zelf geen beuk krijgt. Erg vreemd, maar toch ook best grappig om naar te kijken haha. 
De mainfight erna is vermakelijk, maar niet echt spectaculair en het laatste gevecht, de international fight, slaat al helemaal nergens op; een 60-jarige spanjaard met vlechtjes en verkleed als indiaan vecht tegen een Thai van 2 koppen kleiner en 20 kilo lichter. De Thai lijkt zich aardig in te houden en gaat in de 2e ronde naar ons idee wel iets té gemakkelijk tegen de vlakte. Als dat geen matchfixing is...
Al met al waren de gevechten niet wat we ervan gehoopt hadden, maar we hebben wel een leuke avond gehad!

Zaterdag 18 januari
We huren vandaag een scootertje en rijden naar de Wat Phrathat Doi Suthep. Deze bekendste tempel van Chiang Mai ligt op een berg 10 km van het centrum. Het is een leuk ritje omhoog met kronkels, hobbels, bobbels en mooi uitzicht.
Wanneer we aankomen zien we overal kraampjes, mensen en scooters. Een trap met 306 (!) treden brengt ons bij de tempel en op de trap zelf staan ook nog eens talloze menzen dingen te verkopen. Om de 10 treden staat er een klein meisje in kledendracht om geld te smeken. Eén ervan gaat letterlijk voor je staan met haar armpjes over elkaar en gaat pas opzij wanneer men de portemonnee trekt.
Eindelijk boven kopen we een kaartje en gaan naar binnen. Om de tempel te betreden moeten de schoenen uit en schouders en knieën bedekt. Ik trek mijn 'mouwen' aan en wikkel een sjaal om mijn middel. Toch word ik tegen gehouden.....de sjaal is niet goed gewikkeld blijkbaar, want ze wijzen naar een klein stukje blote kuit en dat kan natuurlijk niet! Sjaal anders gewikkeld en hop naar binnen.
Werkelijk alles is hier van goud, wat een kitsch! Goud, goud en nog eens goud. Onwijs veel boehda's en bij iedere boehda's staan gemiddeld 4 donatieboxen. De locals en de helft van de toeristen doen briefjes geld in bijna alle boxen... Nu snap ik waarom alles hier van goud is! Er is nog net geen donatiebox om nieuwe donatieboxen te kunnen kopen ;-)
We doen ons rondje en maken foto's van het uitzicht op Chiang Mai bij het uitzichtpunt. Hierna gaan we weer 306 treden naar beneden, waar het doneren gewoon gezellig doorgaat. Je zou toch denken dat de mensen inmiddels blut zijn na een bezoek aan de Doi Suthep!
Erg leuk om deze tempel bezocht hebben, maar het is wel typisch dat zo'n religieuze plek tegenwoordig eigenlijk meer om de commercie lijkt te gaan...
's Avonds eten en shoppen we nog wat op de nightbazaar. Het t-shirt en de Hugo Boss boxershorts die we voor Ivan kopen zijn uiteraard 'echt' volgens de verkoopster haha.

Zondag 19 januari: onze laatste dag Chiang Mai
We doen deze ochtend lekker rustig aan en 's middags lopen we naar het centrum. Ivan bezoekt een kapper en we lopen daarna over de half opgezette zondagsmarkt, die eigenlijk pas in de avond begint. In de avond gaan we nog even snel langs de nightbazaar om de boxers van Ivan te ruilen (een thaise maat M is toch net ff iets kleiner dan een Europese M zo bleek bij het aandoen ;-)) Daarna de drukte in van de zondagsmarkt. Druk druk druk, maar erg gezellig en wat is Chiang Mai toch een leuke eerste kennismaking met Thailand.

Morgen met de bus door naar Chiang Rai in het verre noorden van Thailand. De bevolking hier noemt het "het Chiang Mai van 20 jaar geleden".... Wij kijken er naar uit!

3 Reacties

  1. Thijs:
    14 februari 2014
    Mooi verhaal over de Doi Suthep! Je kan er aks westerling ook een graf bemachtigen, wel even donatiebox vullen... Gr Thijs
  2. Frans:
    16 februari 2014
    Leuk verhaal had nou maar je kaartenpotje meegenomen voor al die donaties maar troost je .Ik heb hier ook nog een donatiepot staan dus je kan gewoon door gaan als je thuis bent Geniet er nog even van en Gr. EN DIKKE KUS Fr. en Tr.
  3. Ivan:
    23 februari 2014
    Hey Thijs,

    Hmm met onze beperkte bijdrage mogen wij er dan maar een dag blijven liggen denk ik